Το σεξ στην αρχαία Ελλάδα
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο Who were the Greeks, στο οποίο ο επίκουρος καθηγητής Michael Scott μιλάει για τη σεξουαλική ζωή των αρχαίων Ελλήνων.
Στη διήγηση του αναφέρει για το γυμναστήριο, όπου όπως προκύπτει και από την ετοιμολογία της λέξης, άπαντες στο χώρο αυτό ήταν γυμνοί. Έτσι λοιπόν γυμνοί πάλευαν μεταξύ τους και κάνανε τις ασκήσεις τους. Δεν ήταν λοιπόν περίεργο που τα γυμναστήρια αποτέλεσαν το κέντρο της σεξουαλικής έλξης στην Αρχαία Ελλάδα.
Στη συνέχεια του ντοκιμαντέρ, παρατηρώντας μερικά τουριστικά σουβενίρ της αγοράς, μιλάει αναλυτικότερα για το σεξ και τι ακριβώς επικρατούσε γύρω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το σεξ κατείχε ιδιαίτερη θέση στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων, αφού μάλιστα πίστευαν ότι χάρης αυτό κάνουν καλό στη γυναίκα βοηθώντας να διατηρείτε η μήτρα τους υγρή.
Πιο συγκεκριμένα, στην Αρχαία Αθήνα και βάση των εθίμων που επικρατούσαν, οι άνδρες έπρεπε να κάνουν σεξ τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα με τη σύζυγό τους. Από εκεί και πέρα, μπορούσαν να συνευρεθούν με κάποια πόρνη πολυτελείας, γνωστή και ως εταίρα, με μια κοινή πόρνη στους οίκους ανοχής της εποχής εκείνης ή ακόμα και να διατηρούν δεσμό με μια ερωμένη, τη λεγόμενη παλλακίδα.
Το πρωκτικό σεξ απαγορευόταν στα ζευγάρια
Το πρωκτικό σεξ ήταν απαγορευμένο με τη σύζυγο, και μπορούσαν να το κάνουν μόνο με τις πόρνες ή την παλλακίδα τους. Ένα άδικο έθιμο θα μπορούσε κανείς να πει, κρίνοντας ότι για τη γυναίκα οι επιλογές αυτές όχι μόνο δεν υπήρχαν, αλλά η μοιχεία αποτελούσε ένα πολύ σοβαρό έγκλημα, χειρότερο και από αυτό του βιασμού.
Η παιδοφιλία ήτανε ποθητή
Πέραν όμως τον ετεροφυλικών σχέσεων, στην αρχαία Ελλάδα οι άνδρες νεαρής ηλικίας ήταν πολύ φυσιολογικό να συνευρίσκονται ερωτικά με αγόρια ηλικίας 13-14 ετών, κάτι που στις μέρες μας αποτελεί παιδοφιλία σε βαθμό κακουργήματος.
Αντιθέτως, για τους αρχαίους Έλληνες αυτό αποτελούσε μια πολύ σημαντική μορφή έρωτα. Η σχέση των νεαρών ανδρών με τους έφηβους ωστόσο είχε και κάποιους κανόνες που έπρεπε να τηρηθούν αυστηρά. Ο νεαρός άνδρας, έπρεπε να είναι περίπου στην ηλικία των 20 και ανύπαντρος, ενώ είχε την υποχρέωση να αγαπά, να προστατεύει, να εκπαιδεύει και τελικά να κερδίσει τη στοργή του μικρού αγοριού.
Έπρεπε επίσης να του χαρίζει δώρα, ενώ το αγόρι θα έπρεπε να συμφωνεί με τη σχέση αυτή. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που δίνει ο επίκουρος καθηγητής, λέγοντας πως οι πατεράδες των μικρών αγοριών ευχόταν ο υιός τους να είναι εμφανίσιμος με σκοπό να τραβήξει την προσοχή του καλύτερου εραστή. Σκοπός της όλης σχέσης ήταν η εκπαίδευση και εν τέλει η ανταλλαγή της σοφίας και της νιότης.
Αν και αυτού του είδους η σχέση βρισκόταν στο επίκεντρο της κοινωνίας και ήταν πολύ σημαντική, έπρεπε να τελειώσει όταν ο νεαρός άνδρας φθάσει το πολύ στην ηλικία των 35 ετών, όπου και έπρεπε να έχει παντρευτεί μέχρι τότε ή όταν το μικρό αγόρι έβγαζε τρίχες στους μηρούς. Αλλιώς ο άνδρας αναγκαζόταν να πληρώσει πρόστιμο, ενώ ταυτόχρονα γινόταν και περίγελος της κοινωνίας.
Τέλος, το ντοκιμαντέρ αναφέρει πως οι μεγαλύτεροι άνδρες δεν είχαν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τα νεαρά κορίτσια, τα οποία ήταν κλεισμένα στο σπίτι και παντρευόταν σε ηλικία των 14 περίπου ετών.